Balenciaga "printemps été 2018" knitted polo neck sweater

Dekonstrukcja, przechwycenie i subtelny akt sabotażu. Pasiasty sweter z kołnierzykiem polo, z pozoru nieskazitelnie klasyczny, niesie w sobie coś nieuchwytnie zaburzonego – echo minionej elegancji, które odbija się od ścian współczesności z lekkim opóźnieniem. Jego linie układają się w znajomy rytm, ale ich puls jest zakłócony, proporcje przesunięte, faktura tkaniny zbyt mięsista, zbyt świadoma własnej materialności. To nie sentymentalny hołd dla francuskiego savoir-vivre’u lat 80., lecz ironiczna archiwizacja kodów klasy społecznej, przypomnienie, że w modzie każde odniesienie jest jednocześnie cytatem i jego podważeniem. Demna Gvasalia operuje językiem, który rozbiera ideę luksusu na czynniki pierwsze – bierze element ubrania typowego dla dawnego świata balansu i konwenansu i osadza go w rzeczywistości, gdzie stabilność jest jedynie iluzją. „Printemps Été 2018” nie służy już określeniu sezonu, ale wyznacza moment w czasie, przypieczętowuje przynależność swetra do konkretnego kontekstu, do epoki, w której moda stała się dokumentem bardziej niż wyobrażeniem. To gest przechwycenia – odebrania klasycznej formie jej neutralności, przefiltrowania jej przez współczesność, aż stanie się czymś więcej niż ubraniem. Codzienność spleciona z kodami minionych dekad, ale napięta jak gotowy do pęknięcia obraz statusu, który jeszcze nie chce przyznać, że przestał istnieć.